The more we travel…

Een blauwe zee, wit zand, palmbomen, boekje erbij, zonnebril op… get the picture? Zo zit ik er over een weekje bij tijdens een welverdiende break aan de Middellandse Zee. Even helemaal niets…. een leeg hoofd, geen stress en had ik al verteld dat ik daar fulltime in een extase van extreem geluk verkeer? Ik ben daar een compleet ander mens. Althans: dat denk ik nu. Als ik eerlijk ben (en realistisch) weet ik dat ik mezelf en mijn hoofd vol met gedachten gewoon mee het vliegtuig in neem.

Een paar jaar geleden las ik de kunst van het reizen van (daar is hij weer!) schrijver en filosoof Alain de Botton. Een ontnuchterend boek voor iedereen die, net als ik, niets liever doet dan...
goedkope tickets spotten op skyscanner en de site ‘booking.com’ bij zijn favorieten heeft staan, met het idee dat het leven op reis nòg beter is dan thuis. In het boek beschrijft Botton wat er je gebeurt als je vanuit je dagelijkse leven opeens in een totaal andere wereld terecht komt. Het lukt (natuurlijk) niet om direct te ontspannen. En iedereen kent het moment waarop je na een helse zoektocht inclusief fikse ruzie (‘het was jòuw idee hoor, deze vakantie!) bij dat ene kerkje aankomt dat je volgens de reisgids ‘niet mag missen’ wat in praktijk (als je eerlijk zou zijn) behoorlijk tegenviel…

Reizen mag dan een kunst zijn, ontspannen tijdens de reis is dat ook. In de herovering van het nu, een aflevering van Tegenlicht van vorige week, legde Prof. Dr. Douglas Rushkoff uit dat we door alle nieuwe technologieën constant op meerdere plekken tegelijkertijd aanwezig zijn. Daar is de mens niet voor gemaakt. Volgens Rushkoff moeten we het hier en nu daarom terug veroveren.

Oplossingen geeft Rushkoff ook. Zo moeten we onze biologische klok herwaarderen. Meer voelen. Eten wanneer je honger hebt, slapen wanneer je moe bent... Klinkt logisch maar veel mensen, waaronder ik, kijken toch vooral naar de klok op hun Iphone om te contstateren dat ze eigenlijk echt naar bed moeten/moeten gaan koken/het alweer donderdag is. Daarnaast zegt Rushkoff: meer menselijk contact. Echte gesprekken voeren, luisteren, aanraken.

Conclusie: mèt mezelf, mijn hoofd met gedachten en realistische verwachtingen van een weekje vakantie, maar ook met aandacht voor mijn biologische klok en volledig in contact met mijn fijne reisgenoten stap ik zaterdag het vliegtuig in. The more we travel... the closer we get. Ciao!