Lege lijstjes

Toen ik onze werkruimte bij Intermijn aan het inrichten was, kocht ik impulsief een aantal lege schilderdoeken. Ik had nog geen idee waar ik deze doeken voor zou gaan gebruiken en eigenlijk weet ik dat nu nog steeds niet. Omdat de muren van onze ruimte hier en daar wat beschadigd waren...
hing ik deze doeken op een aantal  strategische plekken op. Al op de eerste dag werd mij door een student vraag gesteld waar we de doeken voor zouden gaan gebruiken.
 

Het aantal doeken kwam overeen met het aantal deelnemers zo was geteld en bij iedere activiteit op die eerste dag werd geïnformeerd of we nu dan eindelijk de doeken gingen gebruiken. De doeken riepen nog al wat verwachtingen, vragen en onzekerheid op.

Niet precies weten wat je kunt verwachten is best wel lastig. Bij Intermijn hebben we geen rooster. We hebben ook geen vakken, geen tentamens en geen vaste lestijden… Eigenlijk moeten we niet zoveel. We mogen wel veel. Dat lijkt heerlijk en dat is het ook. Maar lastig is het ook.
Wij, de begeleiders èn de deelnemers, komen vers uit het onderwijs en we zijn gewend aan een strak systeem waarin veel van te voren is vastgelegd.

Nu zijn we ‘vrij’. Onze deelnemers hebben zichzelf drie maanden de tijd gegeven om een onderzoek naar zichzelf te doen. Wie ben je? Wat wil je? En: wat kun je? zijn vragen die we onderzoeken. We werken met thema’s en het eerste thema is reizen. Om de deelnemers niet meteen in het diepe te gooien, hebben we een programma samengesteld. Zo hebben we onze bestemming Utrecht beter leren kennen tijdens een stadswandeling verzorgd door ex-dakloze Marcel en is er nagedacht over de bagage die we meenemen voor de komende maanden. Maar al in dit eerste thema is er ruimte voor de studenten om zelf een deel van de reis te organiseren. Ook voor de andere thema’s liggen doelen, globale beschrijvingen en ideeën klaar, maar samen zullen we steeds kijken of de doelen passend zijn en op welke manier we de doelen gaan behalen. Ons idee is namelijk dat je dààrvan leert. Zelf nadenken, je gedachten verwoorden, samenwerken, keuzes maken en initiatieven nemen.

Op de vraag over de lege lijstjes heb ik overigens gebluft dat vanzelf duidelijk wordt waar de doeken voor zijn… Maar eigenlijk weet ik dat nog steeds niet. Of eigenlijk wel. We hebben de lijstjes namelijk al gebruikt. Ze hebben ons laten zien hoe gewend we zijn aan bestaande structuren en dat ‘niets moeten’ en ‘veel mogen’ fijn is, maar ook lastig en onwennig. Nu herinneren ze ons aan de ruimte die er is om zelf keuzes te maken. De toekomst als een leeg lijstje aan de muur. Hoe symbolisch is dat.