Een ode aan de Maliebaan

Ik ben aan het werk in de ruimte die wij tot 'het kantoor' gedoopt hebben. De ramen staan wijd open, de zon schijnt naar binnen, de radio staat aan en tijdens het tikken neem ik af en toe een slok van de kop koffie die naast me staat.

Pal daarnaast, op straat, stapt een man van zijn fiets af. Hij heeft geblondeerd haar dat in vette, lange stroken over zijn hoofd valt. Om zijn nek draagt hij een felrood sjaaltje. Aan zijn fietsstuur hangen volle plastic boodschappentassen. Hij steekt zijn hoofd door het raam en begroet mij. Ik schrik op uit mijn werk en groet vriendelijk terug. Hij vraagt nieuwsgierig wat ik aan het doen ben. Ik leg uit dat ik een gesprek aan het voorbereiden ben met een van de jongeren die ik bij Intermijn begeleid. Terwijl hij driftig in zijn tassen aan het graaien is, stelt hij vragen over Intermijn. We raken in gesprek over het maken van keuzes in het leven. Als de man gevonden heeft wat hij zocht, stapt hij weer op en vraagt hij om een stapel flyers die hij wil verspreiden in de stad. 

Sinds we op een koude ochtend in januari de sleutel in ontvangst mochten nemen weten we het zeker: de Maliebaan is de mooiste straat van Utrecht. De oude bomen, de prachtige panden en de bijzondere mensen maken dit tot een plek waar ik graag wil zijn.

Its not the end.... it's a new beginning!

Na een korte radiostilte op mijn blog (zo'n open huis en zo'n heldenkamp kosten bergen energie!) deel ik graag mee dat ik helemaal klaar ben voor het allerlaatste Intermijnthema dat over een klein uur van start gaat: het thema beginnen. Want hoewel de Intermijners hun traject bij ons donderdag beëindigen, starten zij daarna met een nieuwe fase van hun leven: de studententijd. 

Deze week staat in het teken van praktische zaken: wat kost mijn studie? Ga ik lid worden van een studentenvereniging? Hoe vind ik een kamer? 
En we nemen afscheid. Afscheid van elkaar en van een bijzondere periode: het tussenjaar. De periode waarin...

Voorbeeldig

Veel mensen hebben een voorbeeld of inspiratiebron. Martin Luther King is het grote voorbeeld van Obama en Jamie Oliver laat zich inspireren door zijn opa en oma die in een kleine Engelse kroeg de sterren van de hemel kookten. Zelf is Jamie op zijn beurt weer een voorbeeld voor de kansarme jongeren die hij in zijn restaurants laat koken en bedienen. 

Tijdens het een-na-laatste thema (time flies!) van Intermijn doen we onderzoek naar...

Zweven is leven!

Het thema 'pauzeren’ dat vandaag start bij Intermijn, wilden we eigenlijk ‘zweven’ noemen. We besteden deze week aandacht aan geest èn lichaam. Een goede balans tussen die twee is belangrijk tijdens het studeren, waar de Intermijners over niet al te lange tijd mee zullen starten. Verschillende workshops, waaronder meditatie en yoga, helpen de Intermijners ervaren hoe je je concentratie kunt verbeteren, hoe je beslissingen  meer op gevoel kunt nemen en hoe je met stress om kunt gaan.

Tijdens het schrijven van het programma van Intermijn, vroegen we feedback aan verschillende experts. Het woord ‘zweven’ bleek zulke verschillende associaties op te roepen dat we...

Worden wie je bent. Of zijn wie je wordt.

De afgelopen weken hebben de deelnemers van Intermijn de basis gelegd voor hun persoonlijke visie. Een visie bestaat uit vier onderdelen: kernkwaliteiten, kernwaarden, een gewaagd doel en een hoger doel. Lastige materie, maar de Intermijners ontdekten stapje voor stapje steeds meer over zichzelf. Het fijne aan zo’n visie is dat het het maken van keuzes zo makkelijk maakt: een goede visie laat immers precies zien wat voor jou belangrijk is. ‘Vette shit’ concludeerden de Intermijners.

Wie ben jij?

‘Hey, work a Loth’ hoor ik opeens naast me als ik door de gangen van de Marnix Academie loop. ‘Aha’ denk ik, ‘die collega leest mijn blog dus ook’. Eind februari schreef ik mijn eerste stukje en inmiddels zijn we ruim drie maanden en meer dan 2000 pageviews verder. Ik deelde mijn ambities, twijfels, dromen en mijn ervaringen als ondernemer.

‘Bloggen is de spannendste schrijfrevolutie sinds de boekdrukkunst’ schrijft Ernst-Jan Pfauth in zijn boek Gij zult bloggen. ‘Met een blog creëer je een eigen publicatie voor een eigen publiek. Je bent hoofdredacteur, uitgever, marketeer en vormgever in één’. Ha, nooit gedacht dat ik...

The more we travel…

Een blauwe zee, wit zand, palmbomen, boekje erbij, zonnebril op… get the picture? Zo zit ik er over een weekje bij tijdens een welverdiende break aan de Middellandse Zee. Even helemaal niets…. een leeg hoofd, geen stress en had ik al verteld dat ik daar fulltime in een extase van extreem geluk verkeer? Ik ben daar een compleet ander mens. Althans: dat denk ik nu. Als ik eerlijk ben (en realistisch) weet ik dat ik mezelf en mijn hoofd vol met gedachten gewoon mee het vliegtuig in neem.

Een paar jaar geleden las ik de kunst van het reizen van (daar is hij weer!) schrijver en filosoof Alain de Botton. Een ontnuchterend boek voor iedereen die, net als ik, niets liever doet dan...