Een ode aan de Maliebaan

Ik ben aan het werk in de ruimte die wij tot 'het kantoor' gedoopt hebben. De ramen staan wijd open, de zon schijnt naar binnen, de radio staat aan en tijdens het tikken neem ik af en toe een slok van de kop koffie die naast me staat.

Pal daarnaast, op straat, stapt een man van zijn fiets af. Hij heeft geblondeerd haar dat in vette, lange stroken over zijn hoofd valt. Om zijn nek draagt hij een felrood sjaaltje. Aan zijn fietsstuur hangen volle plastic boodschappentassen. Hij steekt zijn hoofd door het raam en begroet mij. Ik schrik op uit mijn werk en groet vriendelijk terug. Hij vraagt nieuwsgierig wat ik aan het doen ben. Ik leg uit dat ik een gesprek aan het voorbereiden ben met een van de jongeren die ik bij Intermijn begeleid. Terwijl hij driftig in zijn tassen aan het graaien is, stelt hij vragen over Intermijn. We raken in gesprek over het maken van keuzes in het leven. Als de man gevonden heeft wat hij zocht, stapt hij weer op en vraagt hij om een stapel flyers die hij wil verspreiden in de stad. 

Sinds we op een koude ochtend in januari de sleutel in ontvangst mochten nemen weten we het zeker: de Maliebaan is de mooiste straat van Utrecht. De oude bomen, de prachtige panden en de bijzondere mensen maken dit tot een plek waar ik graag wil zijn.

Its not the end.... it's a new beginning!

Na een korte radiostilte op mijn blog (zo'n open huis en zo'n heldenkamp kosten bergen energie!) deel ik graag mee dat ik helemaal klaar ben voor het allerlaatste Intermijnthema dat over een klein uur van start gaat: het thema beginnen. Want hoewel de Intermijners hun traject bij ons donderdag beëindigen, starten zij daarna met een nieuwe fase van hun leven: de studententijd. 

Deze week staat in het teken van praktische zaken: wat kost mijn studie? Ga ik lid worden van een studentenvereniging? Hoe vind ik een kamer? 
En we nemen afscheid. Afscheid van elkaar en van een bijzondere periode: het tussenjaar. De periode waarin...

Voorbeeldig

Veel mensen hebben een voorbeeld of inspiratiebron. Martin Luther King is het grote voorbeeld van Obama en Jamie Oliver laat zich inspireren door zijn opa en oma die in een kleine Engelse kroeg de sterren van de hemel kookten. Zelf is Jamie op zijn beurt weer een voorbeeld voor de kansarme jongeren die hij in zijn restaurants laat koken en bedienen. 

Tijdens het een-na-laatste thema (time flies!) van Intermijn doen we onderzoek naar...

Zweven is leven!

Het thema 'pauzeren’ dat vandaag start bij Intermijn, wilden we eigenlijk ‘zweven’ noemen. We besteden deze week aandacht aan geest èn lichaam. Een goede balans tussen die twee is belangrijk tijdens het studeren, waar de Intermijners over niet al te lange tijd mee zullen starten. Verschillende workshops, waaronder meditatie en yoga, helpen de Intermijners ervaren hoe je je concentratie kunt verbeteren, hoe je beslissingen  meer op gevoel kunt nemen en hoe je met stress om kunt gaan.

Tijdens het schrijven van het programma van Intermijn, vroegen we feedback aan verschillende experts. Het woord ‘zweven’ bleek zulke verschillende associaties op te roepen dat we...

Worden wie je bent. Of zijn wie je wordt.

De afgelopen weken hebben de deelnemers van Intermijn de basis gelegd voor hun persoonlijke visie. Een visie bestaat uit vier onderdelen: kernkwaliteiten, kernwaarden, een gewaagd doel en een hoger doel. Lastige materie, maar de Intermijners ontdekten stapje voor stapje steeds meer over zichzelf. Het fijne aan zo’n visie is dat het het maken van keuzes zo makkelijk maakt: een goede visie laat immers precies zien wat voor jou belangrijk is. ‘Vette shit’ concludeerden de Intermijners.

Wie ben jij?

‘Hey, work a Loth’ hoor ik opeens naast me als ik door de gangen van de Marnix Academie loop. ‘Aha’ denk ik, ‘die collega leest mijn blog dus ook’. Eind februari schreef ik mijn eerste stukje en inmiddels zijn we ruim drie maanden en meer dan 2000 pageviews verder. Ik deelde mijn ambities, twijfels, dromen en mijn ervaringen als ondernemer.

‘Bloggen is de spannendste schrijfrevolutie sinds de boekdrukkunst’ schrijft Ernst-Jan Pfauth in zijn boek Gij zult bloggen. ‘Met een blog creëer je een eigen publicatie voor een eigen publiek. Je bent hoofdredacteur, uitgever, marketeer en vormgever in één’. Ha, nooit gedacht dat ik...

The more we travel…

Een blauwe zee, wit zand, palmbomen, boekje erbij, zonnebril op… get the picture? Zo zit ik er over een weekje bij tijdens een welverdiende break aan de Middellandse Zee. Even helemaal niets…. een leeg hoofd, geen stress en had ik al verteld dat ik daar fulltime in een extase van extreem geluk verkeer? Ik ben daar een compleet ander mens. Althans: dat denk ik nu. Als ik eerlijk ben (en realistisch) weet ik dat ik mezelf en mijn hoofd vol met gedachten gewoon mee het vliegtuig in neem.

Een paar jaar geleden las ik de kunst van het reizen van (daar is hij weer!) schrijver en filosoof Alain de Botton. Een ontnuchterend boek voor iedereen die, net als ik, niets liever doet dan...

Motivatie

Een voor een komen ze voor de groep staan. De één opent een strak vormgegeven Prezi, de ander hangt een kleurrijke poster op en de volgende maakt een tekening van ‘het land van Intermijn’ en zijn route daar doorheen. De Intermijners presenteerden gisteren...

De eeuwige student

‘Je kunt beter investeren in je hersenen dan in een nieuwe jurk: je hersenen draag je je hele leven bij je, die jurk draag je maar één seizoen.’ Zo. Dit briljante argument voor een investering in persoonlijke ontwikkeling komt van de wijze negentigjarige vrouw die ik onlangs sprak over

Meet me @ the gym

‘Commandoooooo…… liggen!’ Ik duik naar de grond. De steentjes van het pad tussen park Lepelenburg en de Utrechtse schouwburg krassen in mijn handen. Nog voor mijn buik de grond geraakt heeft, klinkt het volgende commando: ‘tijgeren!’. Nee, ik ben geen langgekoesterde militaire ambities aan het waarmaken...

Tapas en spelen

Deze week was ik uitgenodigd voor de Sterk VO Academy: een bijeenkomst voor docenten en leerlingbegeleiders van een aantal scholen uit Utrecht. Het spelen van het Intermijnspel was één van de programmaonderdelen. Vragen als ‘waar leg jij de lat?’ en keuzes als ‘confronteren of de lieve vrede bewaren?’ zorgden voor boeiende gesprekken over het thema van de avond: ‘ik en mijn werk’.

Aan het Intermijnspel zit een mooie historie vast. Eind augustus...

Wat wil je leren?

Je zou het soms bijna vergeten, maar naast Intermijn heb ik nog een baan waar ik ook a Loth werk: ik geef drie dagen per week les aan toekomstig meesters en juffen op de pabo. En vandaag moet ik nakijken. Véél nakijken…. Hoewel dit niet tot mijn favoriete klusjes behoort, is dit nakijkwerk een feestje:

Lust ik niet...

Vroeger hadden wij een favoriet spelletje en dat noemden wij ‘smaakjes’. Benodigdheden: bakjes, lepeltjes, een blinddoek en de koelkast/kruidenkast van het huis waar dit spel gespeeld werd (dit was eigenlijk altijd Professor Lorentzlaan 2B of 2D…). Als je de blinddoek om had, kreeg je hapjes van de meest uiteenlopende etenswaren te eten en dan moest je raden wat het was. Van sambal tot yoghurt en van nootmuskaat tot slagroom...

Een Turks gezegde luidt: ‘om te kunnen genieten van de lente, moet je de winter geproefd hebben’. Om het een te kunnen waarderen, moet je het ander...

De teerling is geworpen

Binnenkort start ik de dag bij Intermijn met een potje Yahtzee. Ik heb namelijk ontdekt dat de manier waarop jij Yahtzee speelt, veel kan zeggen over jouw persoonlijkheid. Jaja! Sterker nog: ‘Yahtzee met mij en ik zeg u wie u bent’ zei...

Wat verdien jij?

‘Wat verdien jij?’ vroeg ik de afgelopen dagen aan mensen uit mijn omgeving. Zoals ik al verwacht had, werd ik een beetje vreemd aangekeken en kreeg terug dat dit toch wel een hele persoonlijke vraag was. Daarna kreeg ik meestal toch een antwoord, vaak in afgeronde getallen: Euro’s.

Twee weken geleden zag ik een aflevering van het VPRO-programma ‘Tegenlicht’ met de jonge historicus Rutger Bregman. Een absolute aanrader! Tijdens deze aflevering over de noodzaak van een nieuwe utopie vertelde Bregman...

Plog

 

Deze week geen blog maar een plog! Een wat? Een plog: een blog in foto's. Geleerd van Anne. Anne? Ja, lees even verder!
Het was een topweek. 'De bende' (zo noemen de Intermijners zichzelf inmiddels...) ging lachend op de foto, we ontdekten Utrecht tijdens een opdrachtenrace door de stad (vandaar de selfie met een aardige Fransman...) en we reflecteerden met foto's op de eerste Buitengewone stagedag. Dinsdag kwam Anne Solveig (aha!) een workshop bloggen geven. Ik heb Anne dit jaar ontmoet op de Marnix Academie, waar ze helaas al snel met haar studie moest stoppen. We hielden contact en aangezien Anne een veelgelezen blog bijhoudt, (www.annesolveig.nl) vroeg ik haar een masterclass bloggen te geven bij Intermijn. Het resultaat komt binnenkort online! En naast het vele werk was er gelukkig ook tijd voor sport, de NRC Next, koffie en een hoop gezelligheid! Work a Loth & Play a Loth :)

Co-creatie

Deze blog is voor Roos. En voor Tim. En Floris. En Hidde, Wieke, Sanne, Wietske, Ditte en Katrijn.

En voor ál die andere oud-leerlingen die Intermijn zo actief steunen. Van ontelbare ‘likes’ op Facebook en oppeppende Twitterberichten tot...

Over wandelen en handelen

De initiatiefnemers van Intermijn, Annemieke en ondergetekende, hebben op WhatsApp twee gesprekken lopen: een zakelijk gesprek en een persoonlijk gesprek. Het is 19 februari 7.55 uur en ik ben jarig. ‘Gefeliciteerd!!!’ appt Annemieke op onze zakelijke app. We raken in gesprek over...

Wat wil je worden als je groter bent?

Als je bij ons in de kleuterklas jarig was, dan mocht je op je stoel staan en dan zongen je klasgenootjes en juf Ria je het liedje ‘wat wil je worden als je groter bent?’ toe. De jarige mocht dan antwoorden en daarna werd de traktatie tevoorschijn gehaald. Het is eigenlijk jammer dat niemand heeft opgeschreven wat we toen geantwoord hebben...

Om keuzes te kunnen maken, is het belangrijk dat je...

Lege lijstjes

Toen ik onze werkruimte bij Intermijn aan het inrichten was, kocht ik impulsief een aantal lege schilderdoeken. Ik had nog geen idee waar ik deze doeken voor zou gaan gebruiken en eigenlijk weet ik dat nu nog steeds niet. Omdat de muren van onze ruimte hier en daar wat beschadigd waren...

Ondernemen: de bereidheid om glorieus te falen

Had mij twee jaar geleden verteld dat ik ondernemer zou worden en ik had je keihard uitgelachen. Bij ondernemers dacht ik aan mannen in pakken die met volle aktetassen het vliegtuig instappen om in China producten te gaan kopen om hier met winst te verkopen. Of aan creatieve zzp’ers die achter hun MacBook bij Seats2Meet of de Coffee Company op Twitter reclame maken voor...