woensdag 26 februari 2014

Ondernemen: de bereidheid om glorieus te falen


Had mij twee jaar geleden verteld dat ik ondernemer zou worden en ik had je keihard uitgelachen. Bij ondernemers dacht ik aan mannen in pakken die met volle aktetassen het vliegtuig instappen om in China producten te gaan kopen om hier met winst te verkopen. Of aan creatieve zzp’ers die achter hun MacBook bij Seats2Meet of de Coffee Company op Twitter reclame maken voor...
de door hun te leveren dienst.
Nee, ik zou lekker in het onderwijs blijven. Veel contact met leerlingen en studenten, inspirerende opdrachten ontwikkelen en zelf veel blijven leren. De grap is dat mijn werk nog steeds aan deze criteria voldoet, maar dat ik ondertussen ingeschreven sta bij de Kamer van Koophandel en dat ik een btw-nummer heb.
Toen ik na zeven jaar voortgezet onderwijs en een jaar hbo ontdekt had wat mijn droombaan was, het begeleiden van jongeren bij het kiezen van een studie en het voorbereiden op het studeren, bleek deze baan nog niet te bestaan. “Dan creëer ik die baan zelf”, was mijn conclusie.

En eigenlijk bevalt het ondernemerschap mij wel. Nog nooit leerde ik zoveel in mijn werk. Het is dè ultieme kans om jezelf breed te ontplooien. Van marketing tot belastingen en van het voeren van intakegesprekken met deelnemers tot het schilderen van de tafels: dit is mijn bedrijf. Nog nooit voelde ik zoveel betrokkenheid en eigenaarschap in mijn werk. Voortdurend eigen keuzes mogen en moeten maken dwingt je om steeds opnieuw terug te gaan naar de ‘why’ zoals Simon Sinek zegt. Waarom doe ik dit? Dit maakt dat ik steeds bewust bezig ben met alles wat ik doe. Daar word ik heel gelukkig van.

Maar ook: ik was nog nooit eerder zo kwetsbaar in mijn werk. Het grote verschil met een baan in loondienst is voor mij dat dit mijn eigen idee is en dat ik er in geloof. Toen ik besloten had mijn idee te gaan realiseren, moest ik overal vertellen wat ik wilde gaan doen. Het liefst een beetje zelfverzekerd ook, want het zou mooi zijn als er wat meer mensen in gingen geloven. Maar ik twijfelde zelf voortdurend en ik was gewend mijn twijfels te delen. Het was (en is) zichtbaarder dan ooit wat ik precies aan het doen ben. Iedereen kan alles volgen: op de website, op Social Media, op congressen, beurzen en waar ik ook kom.

Laatst las ik de door onderwijsprofessional Michel van Ast en leraar van het jaar Ilse Gabriëls geformuleerde quote op basis van het boek ‘The courage to teach’ van Parker J. Palmer: ‘goed leraarschap is de bereidheid om glorieus te falen’. En eigenlijk is goed ondernemerschap dat ook. Net als het lesgeven, speelt ook het ondernemen zich af op het persoonlijke vlak. Het gaat meer dan ooit om wie jij bent. Mijn persoonlijkheid beïnvloedt het product dat ik lever: mijn begeleiding. En ik geef alles. En dat glorieus falen? Afgelopen maandag zijn onze eerste deelnemers begonnen en is Intermijn een feit.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten