Motivatie

Een voor een komen ze voor de groep staan. De één opent een strak vormgegeven Prezi, de ander hangt een kleurrijke poster op en de volgende maakt een tekening van ‘het land van Intermijn’ en zijn route daar doorheen. De Intermijners presenteerden gisteren...
op hun eigen manier de opbrengst van het traject tot nu toe. Vervolgens gaven ze aan welke concrete acties zij volgende week gaan ondernemen om weer een stap verder te komen richting hun persoonlijke einddoel.

‘Nederlandse leerlingen niet gemotiveerd in de klas’ kopten deze week alle landelijke media. De onderwijsinspectie heeft ontdekt dat kinderen in Nederlandse klassen lang niet altijd actief betrokken zijn bij de les.

Mijn moeder is docent aan een hogeschool voor Fysiotherapie (inderdaad, de appel valt bij ons thuis niet ver van de boom) en legde mij deze week uit hoe zij haar studenten tegenwoordig beter weet te motiveren. In het verleden bood zij de stof (heel logisch) ‘van klein naar groot’ aan. Ze startte met: wat is een heup? Vervolgens kwam de anatomie, fysiologie, pathologie, dan de handgrepen en tot slot de behandeltechnieken. Na zes weken zwoegen hadden de studenten nog geen patiënt gezien.

Tegenwoordig pakt ze het anders aan. Al in de eerste les komt er een patiënt binnen. De studenten stuiven daarop af en starten enthousiast met de ‘behandeling’. Al gauw komen ze erachter dat ze kennis en vaardigheden missen. Samen maken ze een lijst en voilà: het programma voor de komende weken ligt klaar!

De sleutel tot succes? Zelf ontdekken wat je wilt of moet leren om verder te komen. Geen op topdown opgelegde opdrachten, maar actief nadenken over wàt je gaat doen en hòe je dat gaat doen. De docent helpt je om het einddoel scherp te krijgen en begeleidt je actief in jouw weg daar naar toe.

Interessant is overigens dat de onderwijsinspectie aangeeft dat de Nederlandse leraren te weinig zijn meegenomen bij de verbeteringen van de scholen: ‘vernieuwingen worden veelal van boven opgelegd, maar docenten worden niet geholpen bij hun professionalisering’. Tsja…