Co-creatie

Deze blog is voor Roos. En voor Tim. En Floris. En Hidde, Wieke, Sanne, Wietske, Ditte en Katrijn.

En voor ál die andere oud-leerlingen die Intermijn zo actief steunen. Van ontelbare ‘likes’ op Facebook en oppeppende Twitterberichten tot...
het maken van een promotiefilm, het verzorgen van een workshop of het maken van prachtige foto’s voor op onze website.

Maar ook voor het becommentariëren van onze inrichtingsplannen (‘bah zo wordt het net een huiswerkinstituut’), het insturen van tips die hén geholpen hebben bij het maken van keuzes en het blijven stellen van kritische vragen.
Samen leveren zij een grote bijdrage aan Intermijn.
Laatst wees iemand mij op het feit dat dit co-creatie genoemd wordt: samen met je doelgroep je product ontwikkelen. Grappig, ik was me er nooit bewust van dat we iets bijzonders aan het doen waren. Voor mij is het logisch als wat: wie kan ons nu beter adviseren dan de doelgroep zelf?

Wat ik wél bijzonder vind, is het enthousiasme waarmee we gesteund worden. Ik bedoel, zelf koester ik ook warme herinneringen aan mijn middelbareschooltijd, maar ik volg mijn leraar wiskunde niet op de voet, laat ik het zo zeggen.

Enerzijds vermoed ik dat dit komt doordat we met Intermijn een gevoelige snaar raken: veel oud-leerlingen herkennen de problematiek die we proberen op te lossen om dat ze er zelf mee worstelen of omdat ze het in hun omgeving zien. Anderzijds ervaar ik ook een groot vertrouwen in mij en Annemieke persoonlijk. Dat vind ik het grootste compliment dat ik als docent kan krijgen.

Ooit was ik de mentor van deze leerlingen op UniC, een eigenwijze middelbare school in Utrecht. Eigenlijk deden we toen ook al aan co-creatie: we betrokken de leerlingen voortdurend bij het ontwikkelen van het onderwijs. En wat zijn het intelligente, sociale, creatieve en kritische volwassenen geworden! Dat ik een destijds een bijdrage mocht leveren aan hun ontwikkeling, is misschien wel de beste en leukste investering voor Intermijn tot nu toe. THANKS!